Angela Hoeve uit Zunderdorp is een betrokken boerin. Met hun slimme mix van biologisch-dynamisch boeren en nevenactiviteiten hebben Angela en haar man Albert Hoeve een voorbeeld neergezet van hoe het moderne boerenbedrijf kan worden gerund. Daarnaast is Angela een actieve voorvechter van de agrarische belangen in het tijdperk van quota, biodiversiteit CO2 en stikstof, die regelmatige politici en ambtenaren op haar boerderij uitnodigt. De verwachte verhoging van het waterpeil in Waterland baart haar zorgen. ‘Het wordt over ons heen gegooid.’

Never a dull moment bij de Stadshoeve in Zunderdorp. Er lopen koeien en schapen rond. Op het erf is een kinderdagverblijf gevestigd. Meerdere keren per week worden basisschoolklassen op de boerderij rondgeleid, zodat de kinderen van dichtbij kunnen meemaken wat het werk van de boeren inhoudt. In het weekend zijn de stallen vaak tot feestlocatie omgetoverd. Nog veel drukker wordt het tijdens enkele zondagen in het voorjaar als de lammetjesdagen worden georganiseerd, en vele honderden bezoekers naar de jonge dieren komen kijken waarbij verkeersregelaars moeten worden ingezet.

De activiteitenmix is het resultaat van de innovatieve manier waarop Angela en Albert Hoeve met hun bedrijf omgaan. Hun biologisch-dynamische boerderij met zo’n 30 koeien en 80 schapen biedt een smalle economische basis. De nevenactiviteiten zorgen voor een welkome aanvulling. “Het alternatief zou misschien zijn dat we onze hoeveelheid vee sterk vergroten”, zegt Angela. “Maar Waterland is een kwetsbaar gebied, dat zich slecht voor grootschaligheid leent.” Bij een grootschalige aanpak zou het bovendien lastiger zijn om de biologisch-dynamische principes, die belangrijk zijn voor Angela en Albert, vast te houden. De koeien van de Stadshoeve krijgen biologisch, Europees voer, hebben elk meer dan een hectare de ruimte en worden niet onthoornd.

Angela roert zich vaak in discussies over de toekomst van Waterland. Tijdens het symposium Meer stad, Meer landschap, eerder dit jaar, ging ze met politici en bestuurders in debat. Ze is ook actief in het Interactief Proces Landelijk Noord, waarin op de groei van het toerisme in Waterland wordt geanticipeerd.

Ziet Waterland er over 10 jaar hetzelfde uit als nu?

“Daar kan ik moeilijk ja op zeggen. De plannen van de gemeente en provincie om het waterpeil te verhogen zijn ver gevorderd, al wordt dat nog niet openlijk gezegd. Daarmee zal het gebied sterk veranderen. Bovendien rukt de invloed van projectontwikkelaars op. Veel boeren krijgen geld aangeboden voor hun land, ook al mag daar voorlopig niet op gebouwd worden. Veel boeren hebben dan ook al een deel van hun land verkocht.”

Is het verhogen van het waterpeil niet hard nodig in verband met de uitstoot van broeikasgassen?

“Het probleem is dat niemand precies kan uitleggen hoe het in elkaar zit. Er bestaan academische berekeningen over de uitstoot, maar er worden geen metingen gedaan. Wij hebben land waar het water hoog staat. Ik heb gevraagd of er een vergelijking kan worden gemaakt met land waar het water laag staat, maar ik heb geen reactie gekregen. Alternatieve systemen zoals drainage zijn nog nauwelijks goed onderzocht. Bovendien brengt een hoge waterstand weer nieuwe problemen met zich mee.”

Problemen zoals?

“Als het land in een moeras verandert, komt er een flinke toename op gang van methaangas, wat een sterk broeikasgas is. Bovendien zal het aantal muggen, waaronder de tijgermug, enorm toenemen. Dat wil je niet vlakbij een drukke stad.”

Hoe sta je tegenover de alternatieven voor veeteelt zoals de lisdodde en granberry?

“Er zijn nog weinig succesvolle proeven mee gedaan. Je moet je ook realiseren dat je een compleet ander gebied krijgt. Lisdodde wordt twee meter hoog, dus zeg de open vlakte van Waterland dan maar gedag. De schapenteelt biedt ook geen oplossing. Met schapen valt zeer weinig geld te verdienen.”

Welke oplossingen zie je zelf?

“In de eerste plaats moet er goed met de boeren worden gecommuniceerd. Tot nu toe gebeurt dat te weinig. De hoge waterstand dreigt compleet over ons heen te worden gegooid. Boeren zijn uitstekend in staat om over oplossingen mee te denken. De meeste boeren in Waterland zijn goed bezig, in de zin dat ze zich voor de biodiversiteit inzetten. Ga daar mee om tafel: die biodiversiteit wil je niet kwijt. Mijn stokpaardje is dat de grootste slag op klimaatgebied die we ooit gaan slaan, zal zijn dat we ons eten uit onze omgeving halen. En niet bijvoorbeeld uit Afrika of Brazilië. Die kant moeten we echt op met zijn allen. Daarmee zullen we in Amsterdam de Waterlandse boeren hard nodig hebben. Maar als het waterpeil wordt verhoogd, ben ik bang dat veel boeren ermee zullen stoppen. Wie moet het land dan beheren? Niemand doet dat goedkoper dan de boeren. Laten we deze aspecten alsjeblieft niet vergeten in de discussies over de toekomst van Waterland. Tot nu toe hoor ik ze te weinig.”

Meer informatie: Stadshoeve.nl